Ποίημα: “Οι χαμένες μέρες του έρωτα” (Χάρης Γαντζούδης) | περιοδικό Fractal

ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Κανείς δε νοιάζεται για τον έρωτα

Δεν έχουν χρόνο οι άνθρωποι

Βαρυγκωμούν από τις υποχρεώσεις

Πολυτέλεια το συναίσθημα

Το σώμα αρκεί να στέκει όρθιο

Να ανταποκρίνεται στα καθημερινά

Διεκπεραιωτικός ο ρόλος του

Το μυαλό στρατευμένο στον αγώνα επιβίωσης

Δίνει εντολές και καταστρώνει σχέδια επίτευξης του στόχου

Καμία άλλη σκέψη δε μπορεί να χωρέσει

Η ψυχή έχει χάσει την άφθαρτη υπόσταση της

Αφού μόνο κομμάτια ύλης βρίσκει στο καλάθι των επιθυμιών

Μόνο η καρδιά

Που δεν αναπαύεται ποτέ

Θυμάται

Τις μέρες του έρωτα

Μέρες που φάνταζαν αιώνιες

Και τα σώματα μεθυσμένα από την ηδονή

Κάτι από το αθάνατο κουβαλούσαν στο δέρμα τους

Μόνο η καρδιά θυμάται και αναπολεί

Και χτυπά πένθιμα

Για τις χαμένες μέρες του έρωτα

*Πρώτη δημοσίευση: 21.10.2020 στο περιοδικό Fractal