Είδα την παράσταση «Ντίνος Χριστιανόπουλος - Το Ταγκαλάκι» στο θέατρο ARROYO

 

Ήταν Σεπτέμβριος του 2013 όταν ο δημοσιογράφος και σκηνοθέτης Αντώνης Μποσκοΐτης ταξίδεψε ως τη συμπρωτεύουσα. Αιτία ο  Ντίνος Χριστιανόπουλος. Ο «αιρετικός» ποιητής της Θεσσαλονίκης υποδέχτηκε (μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γιώργο Χρονά) τον  Μποσκοΐτη στο σπίτι του, στην οδό Σκεπαστού 17, στις Σαράντα Εκκλησιές και εκεί, στο γραφείο του, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Καβάφη και του Τσιτσάνη (ασπρόμαυρα πορτραίτα που στόλιζαν τον τοίχο), τα νιαουρίσματα της Μιραμάρ, και προσφέροντάς του μπατόν σαλέ, του παραχώρησε μια εκ βαθέων συνέντευξη.

«… Δεν είμαι σκύλος, δεν δαγκώνω!» κάπως έτσι ξεκίνησε η πολύωρη συζήτησή τους η οποία, αρχικά, συμπεριλήφθητε στο βιβλίο του δημοσιογράφου «18 Συνεντεύξεις - Σαν μονόπρακτα» που κυκλοφόρησε το 2018 από τις Εκδόσεις Μετρονόμος ενώ τον Αύγουστο του 2020, και αφού ο ποιητής ταξίδεψε στο φως, δημοσιεύτηκε και στο διαδίκτυο κάνοντας μεγάλη αίσθηση.

Το φθινόπωρο του 2023 ήταν η σειρά του θεάτρου να φιλοξενήσει αυτή την συνάντηση που πια αποτελεί ντοκουμέντο. Αφετηρία το θέατρο Αμαλία στη Θεσσαλονίκη. Μετά το Vault στην Αθήνα. Και άλλες πόλεις. Και άλλες θεατρικές σκηνές. Και τώρα πάλι στην Αθήνα, στη σκηνή του Arroyo. Κοινός παρονομαστής η επιτυχία, τα απανωτά sold out, η αγάπη του κόσμου και οι κριτικές σημαντικών και ξεχωριστών ανθρώπων. «Ήταν υπέροχο και συγκινητικό» έγραψε η Νατάσσα Μποφίλιου, «…Μη χάσετε το "Ταγκαλάκι", έχει μέσα του συγκίνηση και τη μεταδίδει» ο Φοίβος Δεληβοριάς, «…Έκλαψα, γέλασα και τώρα θέλω να ξαναδιαβάσω όλα τα ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου…» η Τάνια Τσανακλίδου. Όλοι αυτοί οι λόγοι αλλά και η αγάπη για τον Χριστιανόπουλο και για αυτά που γράφει ο Αντώνης Μποσκοΐτης, οδήγησαν και εμένα στην πόρτα του Arroyo την Κυριακή 17 Νοεμβρίου. 

Η παράσταση θα ξεκινούσε στις 21:00. Έφτασα στο θέατρο στις 20.30. Στην είσοδο συνάντησα τον Αντώνη. Είχα καιρό να τον δω ή να ανταλλάξουμε κάποιο μήνυμα. Συζητήσαμε για λίγο.Μετά προχώρησα εγώ στο φουαγιέ και εκείνος στα παρασκήνια για να ετοιμαστεί μιας και μοιράζεται τη σκηνή με τον ηθοποιό Χάρη Φλέουρα. Σιγά σιγά το φουαγιέ γέμισε. Οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις καθυστέρησαν την έναρξη της παράστασης κατά ένα τέταρτο. Στις 21:20 όλοι βρισκόμασταν στις θέσεις μας. Το σκηνικό έτοιμο να υποδεχτεί για ακόμα μια φορά τον σπουδαίο Χριστιανόπουλο. 

Ζεστός φωτισμός. Λιτό σκηνικό, εμπνευσμένο από τον προσωπικό χώρο του ποιητή και αντιπροσωπευτικό της προσωπικότητας του. Από τα ηχεία η μελωδία που έγραψε  ο Γιώργης Χριστοδούλου και οι στίχοι του Θωμά Κοροβίνη με τη φωνή του Παντελή Θεοχαρίδη. Και ξαφνικά σκοτάδι. Ήχος τηλεφώνου. Ο Χριστιανόπουλος στη σκηνή, στην πολυθρόνα του. Ήχος πόρτας. Ο δημοσιογράφος στην ώρα του. Κάθονται στο γραφείο. Χωρίς πολλά πολλά ξεκινά η συνέντευξη, η παράσταση.

Ο Αντώνης Μποσκοΐτης των βραβευμένων ντοκιμαντέρ (Φλέρυ – τρελή του φεγγαριού, Ζωντανοί στο Κύτταρο- Σκηνές Ροκ, Οδύσσειες σωμάτων – Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο, Κατερίνα Γώγου – για την αποκατάσταση του μαύρου), των αμέτρητων συνεντεύξεων και δισκοκριτικών, κατάφερε για μια ακόμη φορά να δημιουργήσει κάτι που έχει ουσία και λόγο ύπαρξης. Μέσα από το μονόπρακτό του ο θεατής γνωρίζει τον τόπο και τον χρόνο όπου έζησε και δημιούργησε ο σπουδαίος Χριστιανόπουλος. Μαζί και τις ιδιορρυθμίες του, τις αντιφάσεις, τη μοναξιά, τα παιδικά τραύματα και τους γονείς, τον εγωισμό, το χιούμορ, την εξυπνάδα του, αυτούς που αγαπούσε (Καβάφης, Τσιτσάνης) αλλά και αυτούς που αγαπούσε να “μισεί”:Γκάτσος, Ρίτσος, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Δημουλά, Ελύτης κ.α. Ο Χριστιανόπουλος, πότε σαν θυμωμένο παιδί και πότε σαν άνθρωπος του πνεύματος, λέει τη γνώμη του χωρίς να μετρά τα λόγια του ή να φοβάται τις αντιδράσεις και έχοντας πλήρη συνείδηση όλων. Άλλωστε "Ταγκαλάκι" είναι ο τίτλος της παράστασης που σημαίνει πειραχτήρι, διαβολάκι.

Ο Μποσκοΐτης λοιπόν καταφέρνει  να αποτυπώσει την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του ποιητή και με αμεσότητα και επιτυχία να μας παραδώσει, για ακόμη μια φορά, ένα «ντοκουμέντο».

Αναπόσπαστο κομμάτι και παράγοντας αυτής της επιτυχίας αποτελεί φυσικά και η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φλέουρα ο οποίος δίνει τον καλύτερό του εαυτό. Για εβδομήντα λεπτά φορά την ψυχή, την ενέργεια, την προσωπικότητα του Χριστιανόπουλου, χωρίς υπερβολές ή φθηνές προσπάθειες μίμησης ή εντυπωσιασμού αλλά σαν κοστούμι που δεν φαίνονται οι ραφές. Η φωνή, οι σωματικές κινήσεις, η διαχείριση του συναισθήματος φανερώνουν την ποιότητα ενός σπουδαίου ηθοποιού που μελετά, αφοσιώνεται, σέβεται την τέχνη του και τους θεατές.

Η παράσταση «Ντίνος Χριστιανόπουλος – Το Ταγκαλάκι» του Αντώνη  Μποσκοΐτη με τον Χάρη Φλέουρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα επικίνδυνο και απαιτητικό εγχείρημα που κατάφερε να σταθεί με αξιοπρέπεια, να ξεδιπλώσει με επιτυχία την πολύπλευρη  προσωπικότητα του ποιητή, να τραβήξει τον δύστροπο μανδύα του Χριστιανόπουλου και να μας αποκαλύψει τον εύθραυστο Ντίνο. Μην την χάσετε.  

 

      

Συντελεστές

Κείμενο: Αντώνης Μποσκοΐτης

Σκηνοθεσία: Αντώνης Μποσκοΐτης, Χάρης Φλέουρας 

Ηθοποιοί: Χάρης Φλέουρας, Αντώνης Μποσκοΐτης

Μουσική: Γιώργης Χριστοδούλου

Τραγούδι: Παντελής Θεοχαρίδης (Γιώργη Χριστοδούλου/Θωμά Κοροβίνη)

Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλίας Καρακωνσταντάκης

Φωτογραφίες: Αγγελική Παπαϊωάννου

Σχεδιασμός αφίσας: Γιώργος Κοπανάρης