Χάρης Γαντζούδης: Ένας νέος και πολλά υποσχόμενος συγγραφέας που κάνει «κλικ δευτερολέπτων» μέσα στη ζωή | συνέντευξη στον Θανάση Ξάνθο

 

Ο Χάρης Γαντζούδης είναι ένας πολλά υποσχόμενος συγγραφέας, αεικίνητος και δημιουργικός. Μέσα από την πραγματικότητα, τους ανθρώπους και τις εικόνες της, δημιουργεί λέξεις. Και οι λέξεις φτιάχνουν ιστορίες.

Στις ιστορίες του, μοναδικός πρωτοαγωνιστής είναι ο άνθρωπος. Ο κάθε άνθρωπος που συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Πηγαίες σκέψεις, αληθινές και οικείες.

Αγαπά πολύ την γραφή, εξωτερικεύει με αυτόν τον τρόπο τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, ενώ τον ελεύθερο του χρόνο τον αφιερώνει στους δικούς του αγαπημένους ανθρώπους.

Αγαπητέ Χάρη, μίλησε μου λίγο για το τελευταίο σου λογοτεχνικό δημιούργημα, το ‘’κλικ δευτερολέπτων’’, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λέμβος. Σε τι αναφέρεται;

Πρόκειται για μια συλλογή – που όπως λέει και ο τίτλος, αποτελείται από 50 μικρά πεζά, 50 διαφορετικές αφηγήσεις θα σου πω εγώ μέσα από τις οποίες ο αναγνώστης παρακολουθεί τις ζωές των ηρώων και την προσπάθεια τους να αφήσουν πίσω τους το σήμερα που τους πληγώνει και να κάνουν το επόμενο βήμα που θα τους φέρει πιο κοντά σε αυτό που τόσο επιθυμούν, την λύτρωση. 

Ποια η πηγή έμπνευσης σου για τα δημιουργήσεις αυτά τα 50 μικρά πεζά;

Η ίδια η ζωή. Η δική μου, φίλων, περαστικών, τυχαίες κουβέντες, εικόνες της πόλης. Ο ρόλος μου σε αυτό το βιβλίο ήταν περισσότερο αυτός του παρατηρητή. Παρατηρούσα κι έγραφα. Προσπαθούσα να αποκωδικοποιήσω καταστάσεις και συμπεριφορές. Να φανταστώ το πριν και το μετά. Πάντα μέσα από τη δική μου ματιά, φιλτράροντας το κάθε ερέθισμα μέσα από τα δικά μου βιώματα. Κάπως έτσι γεννήθηκαν αυτές οι ιστορίες.

Ποιο ήταν το έναυσμα που σε ώθησε να ασχοληθείς με τον κόσμο της λογοτεχνίας;

Πάντα αγαπούσα τα βιβλία και τους συγγραφείς. Έψαχνα για αυτούς, διάβαζα για τη ζωή τους. Νομίζω ήμουν Δ Δημοτικού όταν διάβασα τον “Μικρός Ναυαγός” του Κριστόφ Σμίθ και έπειτα άρχισα να γράφω κι εγώ μικρές ιστορίες και ποιηματάκια. Για χρόνια έγραφα χωρίς να δείχνω τα γραπτά μου σε κανέναν. Ώσπου κατάλαβα πως αυτός ήταν ο δικός μου τρόπος να επικοινωνήσω με τον υπόλοιπο κόσμο κι έτσι άρχισα να δημοσιεύω τις ιστορίες μου. Μετά όλα πήραν το δρόμο τους.  

Τι βιβλία σου αρέσει να διαβάζεις τον ελεύθερο χρόνο σου και ποιους συγγραφείς, συμπαθείς περισσότερο μέσα από την γραφή τους;

Θα σου πω τι δεν διαβάζω εύκολα: Θρίλερ και Αστυνομικά. Τώρα αγαπημένοι συγγραφείς είναι πολλοί. Θα αναφέρω την Μαργαρίτα Καραπάνου, τον Κώστα Ταχτσή,  τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Βίκτωρ Ουγκώ, τον Γκυστάβ Φλωμπέρ και η λίστα δεν τελειώνει. Αλλά και πιο νέοι συγγραφείς όπως ο Αλέξανδρος Κεφαλάς και ο Πάνος Βούλγαρης.

Η συγγραφή είναι για εσένα και μια διέξοδος από την πραγματικότητα ή είναι η ίδια η πραγματικότητα;

Ναι, καμιά φορά λειτουργεί και ως διέξοδο αλλά στην ουσία, η πραγματικότητα, είναι το ερέθισμα, το υλικό με το οποίο θα χτίσεις τον ιδανικό κόσμο για τον ήρωα σου. Όχι απαραίτητα καλό αλλά έναν κόσμο που θα εξυπηρετεί την πλοκή ώστε να μεταφερθεί όσο το δυνατόν καλύτερα το μήνυμα στον αναγνώστη. 

Ποιος θεωρείς ότι είναι ο ρόλος του βιβλίου στην Ελλάδα του σήμερα και ποια είναι τα περιθώρια εξέλιξής του;

Θα έπρεπε να είναι σημαντικός. Δεν ξέρω αν είναι. Αν το αφήνουν να είναι. Το θετικό, για εμένα, είναι ότι βλέπω πολλούς νέους να γράφουν. Και γράφουν και καλά. Οπότε υπάρχει ελπίδα να πάνε καλύτερα τα πράγματα στο μέλλον. Τώρα, με την εισχώρηση της τεχνολογίας και στον χώρο του βιβλίου, πιθανόν τα περιθώρια εξέλιξης να αυξάνονται αλλά δεν ξέρω αν η Ελλάδα είναι έτοιμη. 

Κατά πόσο διαβάζει ο κόσμος βιβλία σήμερα;

Οι έρευνες λένε ότι δεν διαβάζουμε πολύ ή ότι παράγουμε πολύ περισσότερο από όσο διαβάζουμε. Νομίζω οι συνθήκες αλλά και οι ρυθμοί της ζωής μας, δε βοηθούν για το αντίθετο. Το ευχάριστο είναι ότι βλέπω όλο και περισσότερο κόσμο να διαβάζει σε ΜΕΤΡΟ και λεωφορεία. Κάτι  που δε συναντούσα παλιότερα. 

Με τι ασχολείται ο Χάρης στον ελεύθερο χρόνο του εκτός από την συγγραφή και το διάβασμα;

Ο ελεύθερος χρόνος είναι ελάχιστος οπότε ανήκει στα αγαπημένα μου πρόσωπα. Βόλτες στην πόλη, ταινίες, θέατρο…

Αν είχες γεννηθεί σε κάποια άλλη εποχή, ποια θα ήθελες να είναι και γιατί;

Να σου πω την αλήθεια δεν το έχω σκεφτεί. Ίσως στην Αρχαία Ελλάδα, στην Αθήνα γιατί εκεί/εδώ γεννήθηκαν όλα.

Πες μου 3 στοιχεία της προσωπικότητάς σου, που σε χαρακτηρίζουν….

Α. Πεισματάρης (λένε οι κακές γλώσσες…)

Β. Υπομονετικός (λέω εγώ…)

Γ. Κυκλοθυμικός (το παλεύω…)

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε μερικά χρόνια από σήμερα;

Σε μερικά χρόνια θα ήθελα να είμαι όπως είμαι και σήμερα: να έχω υγεία, να συνεχίσουν να υπάρχουν στη ζωή μου οι ανθρώπους που με αγαπάνε και να μπορώ να κάνω όνειρα, πολλά όνειρα!      

*Η συνένετυξη στον δημοσιογράφο Θανάση Ξάνθο δημοσιεύτηκε στο koitamagazine.gr στις 06.08.2018