Κυκλοφορία: Ανθολόγιο Ποιήσεως Καλοκαίρι 2017 (συλλογικό έργο)

 Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Όστρια το συλλογικό έργο «Ανθολόγιο Ποιήσεως, Καλοκαίρι 2017» στο οποίο συμμετέχω με τα ποιήματα Δίψα, Επισκέπτης, Βράδυ στο Λυκαβηττό.

Δίψα

Φυλακισμένος για καιρό στο κελί που επέλεξα

καθώς δεν είχα θάρρος να μιλήσω.

Δεχόμουν κάθε απόφαση με σκυμμένο το κεφάλι.

Ποτέ επίθεση.

Πάντα υποχώρηση.

Και το κλειδί γυρνούσε άλλη μια φορά στην κλειδαριά.

Και το ταβάνι στο κελί όλο και χαμήλωνε.

Και το σώμα πια στα τέσσερα, δεν είχε χώρο να σταθεί όρθιο.

Φυλακισμένος για καιρό στο κελί που επέλεξα.

Μετρούσα τα χρόνια μου στους τοίχους του.

Βόλευα τη ζωή μου στα τετραγωνικά του.

Πότιζα την καρδιά με την υγρασία του.

Ώσπου η δίψα της δε χόρταινε πια από τα περισσεύματα των άλλων και θέλησε να βρει άλλες πηγές, δικές της.

Κι έσκαψε βαθιά στη γη και βρήκε νερό καθαρό, με ορμή

τόση που το κελί γκρεμίστηκε

τόση που τα παρέσυρε όλα κι άφησε μόνο συντρίμμια και κάποιους εγκλωβισμένους.

Επισκέπτης

Το έχω παρατηρήσει:

Κάθε βράδυ, στις 03:00 πμ με επισκέπτεσαι.

Κάποιος θόρυβος στον κήπο και σηκώνομαι μες τα σκοτάδια.

Κοιτάζω απ’ το παράθυρο μα δε σε βλέπω.

Μόνο σκυλιά που γαβγίζουν

γάτες που ψάχνουν στα σκουπίδια λίγη τροφή

κι ο άνεμος που παρασέρνει τα γυμνά κλαδιά των δέντρων στο σκοπό του.

 

Το έχω παρατηρήσει:

Κάθε βράδυ, στις 03:00 πμ με επισκέπτεσαι.

Η φωνή σου, άγρια κύματα πανικού ξυπνά

κι η καρδιά χτυπά λαχανιασμένη

και τα γόνατα πέφτουν στο πάτωμα.

 

Το έχω παρατηρήσει:

Κάθε βράδυ, στις 03:00 πμ με επισκέπτεσαι.

Και μένω για ώρα μπροστά στο παράθυρο.

Με την καρδιά λαχανιασμένη και τα γόνατα πεσμένα στο πάτωμα

μήπως σε δω να επιστρέφεις.

Βράδυ στο Λυκαβηττό

Χειμώνας. Ντυμένοι βαριά

και με τη θλίψη να κρατά κλειδωμένο το στόμα

ανεβαίναμε στο Λυκαβηττό λες κι εκεί βρισκόταν η λύση.

Χειμώνας. Σκοτάδι, ερημιά

μόνο τα φώτα της Αθήνας να χαράζουν διαδρομές στην Πόλη.

Κι εμείς χύναμε τις σκέψεις στη σιωπή

και απαλλάσσαμε την καρδιά απ’ το βάρος.

Χειμώνας. Βράδυ Φλεβάρη στο Λυκαβηττό.

Τυλίχτηκες μέσα μου, με φίλησες και τα μάτια υγρά.  

Τρόμαξα μα πίστεψα

και έκλεισα το φιλί σου στο σώμα μου

φυλαχτό που κουβαλάω και προσεύχομαι κάθε φορά που ο θυμός σε κάνει να ξεχνάς.

Χειμώνας. Βράδυ στο Λυκαβηττό

κι ένα φιλί – φυλαχτό να μας γλιτώνει.

*Το συλλογικό έργο «Ανθολόγιο Ποιήσεως, Καλοκαίρι 2017» κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Όστρια στις 06.06.2017