ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ; | ΑΡΘΡΟ

 

Γιατί γράφω; Πώς και πότε προέκυψε αυτή η ανάγκη; Δεν έχω ξεκάθαρη απάντηση στα ερωτήματα. Ίσως γιατί δεν βρίσκω νόημα στο να απαντήσω σε κάτι τέτοιο. Όμως, μια ανάγκη με σπρώχνει προς αυτή την κατεύθυνση — λες και η απάντηση κρύβει κάτι βαθύτερο. Την ακολουθώ αδιαμαρτύρητα, πιο πολύ για να απαλλαγώ.

   Κάνοντας μια γρήγορη αναδρομή στο παρελθόν, θέλοντας να βρω την αφετηρία της ανάγκης μου να αποτυπώνω εικόνες και σκέψεις πάνω σε ένα λευκό χαρτί, οδηγήθηκα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου. Μικρό παιδί, με θυμάμαι να αισθάνομαι μια περίεργη έλξη για τα βιβλία. Περίεργη, γιατί δεν αγαπούσα το σχολείο και τις ιστορίες που διάβαζα δεν τις καταλάβαινα απόλυτα. Ωστόσο, δεν σταματούσα να διαβάζω και, στη συνέχεια, να δημιουργώ δικές μου ιστορίες, με χαρακτήρες που γεννούσε η φαντασία μου. Ασήμαντες, παιδικές ιστορίες, που φρόντισα να εξαφανίσω. Τώρα κάπως λυπάμαι γι’ αυτό, αλλά το “κακό” έχει γίνει.

   Τα χρόνια πέρασαν. Μεγάλωσα. Άλλαξαν πολλά — εκτός από την ανάγκη μου να γράφω. Ακόμα με γοητεύει το παιχνίδι με τις λέξεις, η αναμέτρηση με τη λευκή σελίδα, το άγχος του “λάθους” και η κατάκτηση του “σωστού”, της γνώσης. Μαζί με εμένα, μεγάλωσαν και άλλαξαν και οι ιστορίες μου. Πια δεν μοιάζουν με τις ιστορίες που διαβάζω. Χάθηκε και η παιδικότητά τους. Δεν ξέρω αν μπορούν να μπουν κάτω από την ομπρέλα με το όνομα «Λογοτεχνία». Ελπίζω να μπορούν να ξαποστάσουν, έστω για λίγο, στη σκιά της.

  Γράφω, λοιπόν, γιατί μέσω της γραφής εκφράζομαι, νιώθω ελεύθερος, δυνατός, ικανός να αντιμετωπίσω καταστάσεις που στον πραγματικό κόσμο με φοβίζουν. Γράφω γιατί βρίσκω απαντήσεις και λύσεις σε πολύπλοκα προβλήματα. Γράφω γιατί μέσα από τις λέξεις περνάω σε έναν άλλον κόσμο, στον οποίο μπορώ να επικοινωνώ, να μοιράζομαι όσα υπάρχουν στην ψυχή μου. Γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Αυτή, νομίζω, είναι η πιο ολοκληρωμένη απάντηση.

   Και το ταλέντο τι ρόλο παίζει; Άλλο ένα ερώτημα χωρίς ξεκάθαρη απάντηση. Διαβάζοντας βιβλία δημιουργικής γραφής, κάποιοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι δεν χρειάζεται ταλέντο, παρά μόνο ψυχή, επιμονή, υπομονή, πολύ γράψε-σβήσε και ατελείωτο διάβασμα. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν όλα αυτά, προσθέτοντας ακόμα ένα απαραίτητο στοιχείο στη λίστα: το ταλέντο. Απαντώντας χωρίς σκέψη, θα συμφωνήσω με τους πρώτους. Σημαντικότερο για εμένα είναι η δουλειά και η αγάπη για αυτό που θέλεις να κάνεις. Και η ανάγκη — να μην μπορείς να κάνεις αλλιώς.

   Συνοψίζοντας, λοιπόν, γράφω γιατί η γραφή είναι ένα ταξίδι στον εαυτό μου, συντροφιά με λέξεις, σκέψεις, όνειρα και επιθυμίες. Γράφω γιατί έτσι μπορώ να επικοινωνώ και να μοιράζομαι όσα υπάρχουν μέσα μου. Τέλος, γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, με την ελπίδα πως, έστω και μία μου λέξη, θα δώσει παρηγοριά ή ελπίδα σε κάποιον αναγνώστη.