Αύγουστος | ποίημα

Τα ρούχα μυρίζουν θάλασσα

καθώς στεγνώνουν στα σχοινιά.

Ο ήλιος αποχωρεί σιγά σιγά

βάφοντας με χρώμα ό,τι πριν έκαιγε.

Τα τζιτζίκια σταμάτησαν εδώ και ώρα το τραγούδι τους

σαν να κατάλαβαν την ιερότητα της στιγμής.

Εμείς σιωπηλοί, ξαπλωμένοι στο ασβεστωμένο πεζούλι

με το στήθος γυμνό, γεμάτο καλοκαιρινές εικόνες

μια νοσταλγία ανασαίνουμε

για τον Αύγουστο που τελειώνει.