Είδα την ταινία: 9½ εβδομάδες… 38 χρόνια μετά

 

Και θα μού πεις Τι σου ήρθε; Και θα σου απαντήσω Τι το ήθελα; Αλλά έχω δικαιολογία, ελαφρυντικά και ελπίζω να με καταλάβεις. Λίγο η Κιμ, λίγο ο Μίκι, λίγο το μυστήριο, θες και που όλοι συνομήλικοι μου (και μεγαλύτεροι) ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά την ταινία και με ζαλίζουν κάθε φορά: Πώς είναι δυνατόν να μην την έχεις δει; Και να που βρέθηκε το dvd (ποιος ξέρει πώς) στην ταινιοθήκη μου, έπεσα στην παγίδα.

Εγώ για χρόνια πίστευα πως αυτή η ταινία είναι δυο σκηνές. Πρώτη αυτή που ο Μίκι αδειάζει στο στόμα της Κιμ όλο το ψυγείο και δεύτερη το στριπτίζ της Κιμ με το τραγούδι  You Can Leave Your Hat On του Τζο Κόκερ να παίζει στη διαπασών. Και δυστυχώς επιβεβαιώθηκα. Όλη η ταινία είναι αυτές οι δυο σκηνές. Αλλά για να μην με πουν κακό κάποιοι θα γράψω κάποια πράγματα παραπάνω για την ταινία που ομολογουμένως έμεινε στην ιστορία του κινηματογράφου (μόνο μην με ρωτήσεις γιατί).

Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν το 1984 στις αίθουσες όμως βγήκε τον Φεβρουάριο του 1986. Το σενάριο των Σάρα Κερνότσαν, Ζάλμαν Κινγκ και Πατρίσια Λουιζιάνα Νοπ είναι βασισμένο σε μυθιστόρημα της συγγραφέως Ελίζαμπεθ ΜακΝήλ (πραγματικό όνομα Ingeborg Day) ενώ το τιμόνι της σκηνοθεσία κρατά ο Άντριαν Λιν ο οποίος σου λέει έκανε κόλαση τη ζωή της Κιμ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για να βγάλει το αποτέλεσμα που ήθελε. Ωστόσο παρά τα βασανιστήρια και όλα τα σχετικά, η ταινία πάτωσε στην Αμερική, αγαπήθηκε όμως στην Ευρώπη ενώ έκανε και μεγάλη καριέρα αργότερα, την εποχή των video και DVD. Και μπορεί να μην βρέθηκε στα Όσκαρ βρέθηκε όμως υποψήφια στα Χρυσά Βατόμουρα του 1986. Μάλιστα η Κιμ στο τσακ έχασε το βραβείο χειρότερης ερμηνείας που τελικά κέρδισε η Μαντόνα που μάλλον εκείνη την χρονιά ήταν χειρότερη.  Πάμε όμως να δούμε και λίγο την ιστορία.

Όλα αρχίζουν όταν ο Τζον Γκρει (Μίκι) που είναι μεσίτης της Wall Street, συναντά τυχαία στην αγορά την Ελίζαμπεθ Μαγκρόου (Κιμ) η οποία δουλεύει σε γκαλερί. Και αυτή η πρώτη συνάντηση (άντε η δεύτερη μην με πείτε υπερβολικό) δημιουργεί μια ακαταμάχητη έλξη. Από αυτή την στιγμή ξεκινά και η ταινία. Αυτός της κάνει δώρα, της πουλά μυστήριο. Εκείνη μασάει, δέχεται τις ερωτικές προκλήσεις, ξεπερνά τα όρια της μέχρι που 9½ εβδομάδες μετά χωρίζουν. Συγγνώμη για την αποκάλυψη αλλά να σε προστατεύσω θέλω. Μην χάσεις άδικα τον χρόνο σου. Η ταινία είναι κενή, άδεια, δεν φτάνει πουθενά και δεν καταλήγει σε τίποτα. Ανόητες σκηνές, χωρίς λόγο ύπαρξης. Δεν ξέρω (γιατί δεν κατάλαβα) τι ήθελε να δείξει ο σκηνοθέτης αλλά σίγουρα δεν το κατάφερε. Κι αυτό που σκέφτομαι είναι όσα τράβηξε η καημένη η Κιμ στα γυρίσματα. Αλλά δε θα σκάσω μιας και οι δυο πρωταγωνιστές εξαργύρωσαν στο έπακρο την επιτυχία. Και μπράβο τους! Αλλά ως θεατής μιλώντας: από εμένα είναι όχι.