Συναντήσεις στη πόλη: Γιώργος Καραδήμος

«Τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή είναι εκ πρώτης όψεως κρυμμένα»

Γιώργος Καραδήμος

 

Πέρασε το Καλοκαίρι. Σεπτέμβριος πια και σκέφτηκα να καλωσορίσουμε το Φθινόπωρο με μια ξεχωριστή συνάντηση στο Κέντρο της Αθήνας. Ξεχωριστή γιατί ξεχωριστός είναι και ο καλλιτέχνης με τον οποίο θα συνομιλήσω. Ιδιαίτερη φωνή, σπουδαίος (κατά τη γνώμη μου) ερμηνευτής με μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες στο ενεργητικό του.

Γνωρίσαμε τη φωνή του δίπλα στη σπουδαία φωνή της Δήμητρας Γαλάνη στο υπέροχο “Σε θέλω εδώ”. Μας εξέπληξε με τη διασκευή του “Με πνίγει τούτη η σιωπή”. Λάτρεψα από το πρώτο άκουσμα το “Φως και βγαίνω”…

“…Τώρα έχω όλα τα χρώματα δικά μου

Και τραγούδια να σου πω με την καρδιά μου

Τώρα θέλω όταν σε παίρνω αγκαλιά

Να ανεβαίνεις ως τα σύννεφα ψηλά

Κι αν πρέπει να’ ρθω εκεί πάνω να σε ψάξω

Φως και βγαίνω

Κρύψου να σε πιάσω…”

Τελευταία, έγραψε τη μουσική στο τραγούδι “Δεύτερα Κλειδιά” της Ελεωνόρας Ζουγανέλη ενώ επέστρεψε και ως ερμηνευτής με το τραγούδι “Λιακάδα”!

Το ραντεβού μας ήταν στις 18:00. Έφτασα πέντε λεπτά νωρίτερα και τον είδα να με περιμένει. Θετική αύρα, χαμογελαστός, φιλικός. Αρχίσαμε να περπατάμε κάτω από την Ακρόπολη: Μοναστηράκι, Πλάκα, Αναφιώτικα… Στη διαδρομή, αρχίσαμε να μιλάμε για το νέο του τραγούδι, τα επόμενα σχέδια του, το ραδιόφωνο και την κατάσταση στη δισκογραφία, για την βάφτιση της κόρης του… Αλλά σας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Θέλω να αρχίσουμε τη συζήτηση μας από το τελευταίο σου τραγούδι “Λιακάδα”. Ποια ήταν η αφορμή για να το γράψεις; Είσαι ικανοποιημένος από τη μέχρι τώρα πορεία του;

«Είχα γράψει τη μουσική αρκετούς μήνες πριν αλλά με παίδευε το θέμα του στίχου. Επίσης, συνέχισα να το παιδεύω και μουσικά καθώς έκανα συνεχείς αλλαγές τόσο στο ρυθμό του κομματιού όσο και στο κουπλέ. Αφού “κούμπωσε” το πράγμα μουσικά, ο στίχος βγήκε σχεδόν αβίαστα αφού μου δημιούργησε την ατμόσφαιρα που ήθελα να έχει το τραγούδι και με οδήγησε στον τίτλο : Λιακάδα! Κι επειδή η καλύτερη λιακάδα έρχεται μέσα από δοκιμασίες και έναν βαρύ Χειμώνα, ήρθε σχεδόν αυτόματα ο στίχος: “Ποτέ μου δε φοβήθηκα τα βάθη τα μεγάλα, τις νύχτες σαν ολόγραμμα κατέβαινα τη σκάλα”. Το υπόλοιπο κείμενο προέκυψε σχεδόν αυτόματα πλέον. Όσο για την πορεία του κομματιού, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είμαι ευχαριστημένος, θεωρώ πως θα μπορούσε να έχει πάει καλύτερα. Όμως, αυτό είναι το ρίσκο όταν βγάζεις ένα τραγούδι μέσα στο Καλοκαίρι. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ πως ο Σεπτέμβρης, με τη γλυκιά μελαγχολία που περιέχει, αποτελεί ιδανικό σκηνικό για αυτό το τραγούδι».

“Μπήκα μες στον σκοτεινό σου βυθό, για μια λιακάδα”, ένας βυθός μπορεί να κρύβει μια λιακάδα;

«Τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή είναι εκ πρώτης όψεως κρυμμένα. Πρέπει να τα μάθεις σιγά σιγα. Να ανακαλύψεις τη μαγεία τους πέρα από τις λέξεις και την ψεύτικη λάμψη που πολλά γύρω μας ενδεχομένως περιέχουν».

Αν και παρακολουθώ την πορεία σου, δεν ήξερα ότι είχες σπουδάσει δημοσιογραφία. Πώς και δεν ασχολήθηκες με αυτό το αντικείμενο;

«Η αλήθεια είναι πως ασχολήθηκα για ένα διάστημα. Μου άρεσε πολύ το ελεύθερο ρεπορτάζ και αν δεν ήταν μεγαλύτερος ο έρωτας για τη μουσική, είναι βέβαιο ότι θα εξασκούσα το επάγγελμα. Απλώς, έρχεται μια στιγμή που κανείς πρέπει να κάνει τις επιλογές του στη ζωή και για εμένα η μουσική είναι κάτι παραπάνω από επιλογή. Έχει να κάνει με την ψυχική μου υγεία. Ειδικά το σε σχέση με το δημιουργικό μέρος που με αφορά όλο και περισσότερο όσο περνάει ο καιρός. Είναι, ειλικρινά, μεγάλη αναγκαιότητα για εμένα. Όσο έχω την ανάγκη να γράφω όλα είναι καλά. Τόσο απλά».

Αλήθεια, η μουσική πότε μπαίνει στη ζωή σου;

«Με την έννοια της δημιουργίας, ξεκινάω να σκαρώνω κάποιες ακατέργαστες μελωδίες προτού ακόμα πάρω την πρώτη μου κιθάρα. Λίγο μετά το Γυμνάσιο. Οπότε, με κιθάρα πλέον, μαθαίνω από βιντεοκασέτα τα πρώτα ακόρντα και κάπως έτσι ξεκινάω να γράφω τις πρώτες μουσικές και να συνοδεύω έτσι τον εαυτό μου. Μέχρι τότε έγραφα μόνο πεζά και ποιήματα».

Είχες την τύχη στο ξεκίνημα της καριέρας σου να βρεθείς στο πλευρό σημαντικών ανθρώπων της μουσικής όπως ο Σταμάτης Κραουνάκης και η Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Τι θυμάσαι από αυτές τις συνεργασίες;

«Θυμάμαι την αγάπη με την οποία αντιμετώπιζαν και συνεχίζουν φυσικά να αντιμετωπίζουν την τέχνη τους. Με πολλή δουλειά, πειραματισμό και εμπιστοσύνη στη νέα γενιά. Αλλά και με αυστηρότητα για να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Το έργο τους τα λέει όλα νομίζω».

Από τότε μέχρι και σήμερα, έχεις διαγράψει τη δική σου πορεία στο χώρο της  μουσικής. Ποιες στιγμές σου θεωρείς σταθμούς;

«Σίγουρα το πέρασμα μου από τη Σπείρα – Σπείρα όπου ήταν στην ουσία το μουσικό μου σχολείο. Την πρώτη φορά που βρέθηκα απέναντι σε πολύ κόσμο, στο πλευρό της Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Φυσικά, και οι πρώτες ραδιοφωνικές επιτυχίες που προέκυψαν από τον πρώτο μου δίσκο και είχαν παιχτεί από όλα τα ραδιόφωνα ανεξαρτήτως προσανατολισμού. Αυτό ειδικά έχω να το καμαρώνω. Είναι κάτι πολύ δύσκολο και ζητούμενο για εμένα».

Μεγάλες ραδιοφωνικές επιτυχίες ωστόσο, κρατάς ένα χαμηλό προφίλ. Ποια η σχέση σου με τη δημοσιότητα;

«Δεν τα πηγαίνω καθόλου καλά μπορώ να πω. Πράγμα το οποίο σίγουρα μου έχει στοιχίσει καθώς η αναγνωρισιμότητα είναι απαραίτητη στο χώρο. Παρ’ όλα αυτά, δε θα μπορούσα να πιέσω τον εαυτό μου να συμπεριφερθεί διαφορετικά. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να γράφω και να ερμηνεύω καλά τραγούδια. Από εκεί και πέρα, ό,τι είναι να έρθει ας έρθει…».

 Πώς βλέπεις τα πράγματα στην ελληνική μουσική σήμερα;

«Όπως είναι και σε όλους τους τομείς της χώρας: Φτωχά. Λίγες εταιρίες πια, καλλιτέχνες οι οποίοι πλέον αναγκάζονται να κάνουν κι άλλες δουλειές προκειμένου να επιβιώσουν και άλλοι, με οικονομική επιφάνεια που παράγουν μόνοι τους δίσκους τους και πληρώνουν τις διαφημιστικές εταιρίες για να γίνει η προώθηση που πρέπει. Με λίγα λόγια, υπερβολικά πολλές δυσκολίες. Ειδικά για όσους αγαπάνε τη μουσική και θέλουν να βιοποριστούν αποκλειστικά από αυτό το αντικείμενο με αξιοπρέπεια. Επιπρόσθετα, λόγω των τεράστιων δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο καθένας από εμάς στην καθημερινότητα του τα τελευταία χρόνια, είναι και δύσκολο να βρεις διαθέσιμα και “ξεκούραστα” αφτιά που θα μπουν στον κόπο να μπουν στον κόσμο που φτιάχνεις. Πάντα θέλει δύο ως γνωστόν. Πομπό και δέκτη. Οπότε, λόγω των συνθηκών, γίνεται όλο και πιο δύσκολη η επικοινωνία».

Τους τελευταίους μήνες έδωσες άλλη μια μεγάλη επιτυχία την οποία ερμήνευσε η Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Αναφέρομαι στο τραγούδι “Δεύτερα Κλειδιά” το οποίο υπογράφεις μαζί με τη Sanny Μπαλτζή. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

«Το τραγούδι αυτό, γράφτηκε πριν 2 Καλοκαίρια για εντελώς άλλη συνθήκη και τελικά κατέληξε στη φωνή της Ελεωνόρας η οποία το ερμήνευσε μοναδικά. Όπως λέει και η Σάνυ, τα τραγούδια διαλέγουν τους ερμηνευτές τους στο τέλος. Με τη Σάνυ, την οποία αγαπώ πολύ, εκείνο το καλοκαίρι προέκυψαν κι άλλα διαμάντια που θα τα ακούσετε το επόμενο διάστημα από φωνές που εκτιμώ».

Αν παρατηρήσει κάποιον την πορεία σου, διαπιστώνει ότι είσαι αρκετά επιλεκτικός. Ποιο είναι το κίνητρο ώστε να πεις ναι σε μια συνεργασία;

«Η κοινή αισθητική, το ταλέντο και η πραγματική αγάπη για το αποτέλεσμα που προκύπτει μέσα από σκληρή δουλειά φυσικά».

Και σε τι λες όχι;

«Λέω όχι στη λογική της άρπα – κόλλα και του εύκολου και φθηνού εντυπωσιασμού. Επίσης, είναι σημαντικό να υπάρχει χημεία για να γίνει μια συνεργασία καθώς και ανοιχτά μυαλά με καλές προθέσεις. Αν δεν λειτουργούν αυτές οι συνθήκες, νομίζω είναι μάταιο».

Γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Περιστέρι. Τι θυμάσαι από την Αθήνα του τότε;

«Ανεμελιά, πολιτικές συζητήσεις στις γειτονιές από τους μεγάλους, ποδόσφαιρο στις αλάνες, πολύχρονες φιλίες που φτάνουν μέχρι σήμερα, έρωτες, όνειρα…».

Και στην Αθήνα του σήμερα, τι αγαπάς και τι δεν αντέχεις;

«Δυστυχώς, η Αθήνα του 2018, είναι μια πόλη κουρασμένη, με πολλά λουκέτα από την πολύχρονη δοκιμασία που πέρασε και περνάει όλη η χώρα. Και το “λίφτινγκ” που ακούμε συνεχώς περί πεζοδρόμησης μεγάλου μέρους του Κέντρου, με παράλληλα πάρκα και δεντροφύτευση, δε φαίνεται να προχωράει. Μόνη σταθερή αξία η Ακρόπολη και από κάτω: τα Αναφιώτικα, η Πλάκα, το Μοναστηράκι και τα στενά της που κρατάνε γερά, σε πείσμα των καιρών και διατηρούν αναλλοίωτη την εικόνα της πόλης για όσους την αγαπάμε και θέλουμε να θυμόμαστε την όμορφη πλευρά της».

 Θα ήθελα να κλείσουμε τη συζήτηση μας με τα επόμενα σχέδια σου.

«Θα κυκλοφορήσουν καινούργια τραγούδια από φωνές που θαυμάζω και εκτιμώ. Επίσης, ζωντανές εμφανίσεις που θα ανακοινώσω το επόμενο διάστημα καθώς βρίσκομαι σε προχωρημένες συζητήσεις».

Σχεδόν δύο ώρες κράτησε η βόλτα και η συζήτηση μας με τον Γιώργο Καραδήμο. Τον αποχαιρέτησα σίγουρος πως σύντομα, θα επαναλάβουμε αυτή τη βόλτα και θα συζητήσουμε για τα καινούργια πράγματα που ετοιμάζει.

 

*Πρώτη δημοσίευση: 23.09.2018 στο museekart.com και στη στήλη Συναντήσεις στη πόλη