ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ | ΠΟΙΗΜΑ

Αργά το απόγευμα.

Βγήκαμε για καφέ στο κέντρο της πόλης.

Μεγάλη παρέα.

Κάποιος είπε για αναμνηστική φωτογραφία,

μιας και τελείωναν οι μέρες

της κοινής μας συμβίωσης.

Κάθισες δίπλα μου.

Πέρασες το χέρι σου στους ώμους μου.

Ένιωσα κάτι.

Ένιωσες τίποτα;

Στη φωτογραφία χαμογελάς.

Εγώ, αμήχανα, κοιτάζω τον φακό.

Δυο μάτια κόκκινα, έτοιμα να τρέξουν πόθο

χωρίς προσχήματα και δικαιολογίες

για όσο κράτησε το κλικ.

Ύστερα, βρεθήκαμε ξανά στη φυλακή μας,

με ένα σωρό άσχετους τριγύρω.